8.2.13

သမုိင္း၀င္ ရန္ေအာင္ျမင္ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးမွ အံ့ဖြယ္ျဖစ္ရပ္ဆန္းမ်ား

ပဲခူးတုိင္း(အေနာက္ပုိင္း) ၾကိဳ႕ပင္ေကာက္ျမိဳ႕၏ အေရွ႕(၁၂)မုိင္အကြာတြင္ တည္ရွိေသာ ရန္ေအာင္ျမင္ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးမွာ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ( ၅၉၉ )ခုႏွစ္တြင္ ပုဂံမင္းဆက္ က်စြာမင္းၾကီးကုိယ္တုိင္ ဦးစီး၍ တည္ထားကုိးကြယ္ခဲ့ေသာ တန္ခုိးၾကီးေစတီေတာ္ျမတ္ တစ္ဆူျဖစ္ပါသည္။
         ရန္ေအာင္ျမင္ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးကုိ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္၏ အထက္အျမင့္ ( ၂၅၀ )ေပေက်ာ္တြင္ တည္ထားေတာ္မူျပီး ဥာဏ္ေတာ္အျမင့္မွာ ( ၁၂၉ )ေပရွိ၍ ပတ္၀န္းက်င္မွလွမ္း၍ ဖူးေျမွာ္ပါလွ်င္ လြန္စြာမွျဖင့္ သပၸာယ္ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာျဖင့္ ဖူးေျမာ္၍မ၀နုိင္ေအာင္ ရွိလွပါသည္။
         ရန္ေအာင္ျမင္ေစတီေတာ္မွာ အႏွစ္သုံးရာ ေက်ာ္လာသည့္အခါ ေဟာင္းႏြမ္း ၊ ယုိယြင္းလာခဲ့သျဖင့္ အင္း၀မင္းဆက္ သတုိးအေနာ္ရထာမင္း ( သုံးျမိဳ႕ရွင္ )မွ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ( ၈၉၅ )ခုႏွစ္တြင္ ထပ္မံ၍ အသစ္တစ္ဖန္ ျပဳျပင္မြန္းမံခဲ့ပါသည္။
     
    ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးကုိ ေကာဇာသကၠရာဇ္ ( ၁၂၆၄ )ခုႏွစ္တြင္ တတိယအၾကိမ္ေျမာက္ မြန္းမံျပင္ဆင္နုိင္ရန္ အေၾကာင္းတရားမ်ားက ထပ္မံ၍ ေပၚေပါက္လာျပန္ပါေလသည္။
         အေၾကာင္းေပၚလာသည္မွာ ( ၁၂၆၂ )ခုႏွစ္တြင္ သူသတ္ကုန္းရြာမွ ဦးနာဂ အမည္ရွိေသာ မေထရ္ျမတ္တစ္ပါးသည္ ေစတီေတာ္ၾကီးအနီးတြင္ ေတာရမွီ၍ တရားအားထုတ္ေတာ္မူေနစဥ္ အခါကျဖစ္ပါသည္။ တစ္ေန႔ေသာအခါ မေထရ္ျမတ္ သီတင္းသုံးေတာ္မူရာ ကမၼဌာန္းေက်ာင္းသုိ႔ ေတာင္ေစာင့္ဘီလူးမွ ကုိယ္ထင္ျပ၍ ေရာက္လာျပီးေနာက္ ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ ........
         " အရွင္ျမတ္ဘုရား ၊ က်စြာမင္းၾကီး တည္ထားေတာ္မူသည့္ ရန္ေအာင္ျမင္ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးကုိ
           ျပန္လည္ျပီး ျပဳျပင္ မြန္းမံေတာ္မူပါ။ မျပဳျပင္ပါက တစ္နယ္လုံးရွိ လူအမ်ားမွာ ေဘးဒုကၡမ်ားျဖင့္
           ၾကံဳေတြ႔ရပါလိမ့္မည္။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ အရွင္ဘုရား ဤေစတီေတာ္အား ျပန္လည္၍ ျပဳျပင္မွသာလွ်င္
           နယ္ေျမေဒသတစ္ခုလုံး ေအးခ်မ္းသာယာျပီး ဥစၥာဓနမ်ား ေပါၾကြယ္၀လာပါလိမ့္မည္ အရွင္ဘုရား "
          ဟု ေလွ်ာက္ထားျပီးေနာက္ ေနရာ၌ပင္ ရုတ္တရက္ ကြယ္ေပ်ာက္သြားေလသည္။ ဆရာေတာ္သည္လည္း ေဒသခံဒါယိကာမ်ားႏွင့္ စုေ၀း တုိင္ပင္ၾကျပီးေနာက္တြင္ ( ၁၂၆၄ )ခုႏွစ္တြင္ ျပဳျပင္ မြန္းမံမႈ႔မ်ားကုိ စတင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေလသည္။
         ေစတီေတာ္ၾကီးအား ျပဳျပင္ေနစဥ္ ေစတီပ်က္မ်ား၏ၾကားမွ ေၾကးပုရပုိက္ ( ၇ )ဆူကုိ ေတြ႔ရွိရျပီး ထုိပုရပုိက္၏ မွတ္တမ္းမ်ားအရ ပုဂံျပည္မွ က်စြာမင္းၾကီး၏ ေကာင္းမႈ႔ေတာ္ျဖင့္ တည္ထားေၾကာင္းသမုိင္းကုိ ျပန္လည္၍ သိရွိခြင့္ရၾက၍ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ျဖစ္ၾကရေလသည္။
         ထုိပုရပုိက္မ်ားကုိ ျပန္လည္၍ ဌာပနာျပီးေနာက္ အရံေစတီ ( ၁၆ )ဆူကုိ ၀န္းရံေစျပီး ျပန္လည္တည္ထား ကုိးကြယ္ခဲ့သည္။ ( ၁၂၆၇ )ခုႏွစ္တြင္ လက္ပံေတာေက်ာင္း ဆရာေတာ္ဦး၀ိမလ အရွင္သူျမတ္မွ လည္းေကာင္း ၊ ( ၁၂၈၅ )ခုႏွစ္တြင္ ေဗာဓိေက်ာင္းတုိက္မွ ဆရာေတာ္ ဦးဒီပမွ ဦးစီး၍ ဦးေကေလး ၊ ေဒၚေရႊေရႊတုိ႔မွ လည္းေကာင္း ၊ ( ၁၃၁၀ )ျပည့္ႏွစ္တြင္ သျပဳပင္ဆရာေတာ္ ဦး၀ိသုဒၶါစာရမွ လည္းေကာင္း အဆက္ဆက္ျပဳျပင္ခဲ့ၾကပါသည္။
         ေဗာဓိဆရာေတာ္ အဂၢမဟာပ႑ိတဦးေသာနကမွာ မဟာစည္နာယက ျပည္တြင္း / ျပည္ပ သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းရြက္ေတာ္မူေနရျပီး ရန္ေအာင္ျမင္ေစတီတြင္ မဟာစည္ တရားစခန္းမ်ားကုိ ဖြင့္လွစ္ျပသရန္အတြက္ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ညီေတာ္ျဖစ္သူ ဆရာေတာ္ဦး၀ါယမ ( အဂၢမဟာ သဒၶမၼေဇာတိကဓဇ )အား ေတာင္ပုိင္ဆရာေတာ္အျဖစ္ ( ၁၃၃၂ )ခုႏွစ္တြင္ လႊဲအပ္ေတာ္မူပါသည္။
         ဆရာေတာ္ဦး၀ါယမမွာ ( ၁၃၃၂ )ခုႏွစ္မွ ( ၁၃၄၃ )ခုႏွစ္အထိ ( ၁၁ )ႏွစ္တုိင္တုိင္ တရားစခန္းမ်ားကုိ ဖြင့္လွစ္ျပသ ေဆာင္ရြက္ေတာ္မူခဲ့ရာ ရန္ေအာင္ျမင္ေစတီေတာ္ၾကီးတြင္ ထူးျခားဆန္းၾကယ္ေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ား ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါသည္။
         ေစတီေတာ္ၾကီးအနီး ေတာင္ထြတ္ေပၚတြင္ တန္ေဆာင္းမ်ား ၊ သံဃာေဆာင္မ်ား ၊ ဇရပ္မ်ား ၊ ကမၼဌာန္းေက်ာင္းမ်ားအပါအ၀င္ အေဆာက္အအုံေပါင္းမွာ ( ၂၀ )ခန္႔ ရွိပါသည္။
         တစ္ခုေသာတရားစခန္းတြင္ ထုိထူးျခားဆန္းၾကယ္ေသာကိစၥမ်ား ေပၚေပါက္၍လာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ တရားစခန္း၀င္ေရာက္ အားထုတ္လွ်က္ရွိၾကေသာ ေယာဂီသူေတာ္စင္မ်ားအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္မ်ားႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔ေနၾကရပါသည္။ ေယာဂီမ်ားမွာ မည္သည့္ေနရာမွ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္မ်ားက လာေရာက္ဒုကၡေပးသည္ကုိ မျမင္ၾကရေပ။ သုိ႔ရာတြင္ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ဆုိသလုိ ဒုကၡေပးေနသည္မွာ တရားစခန္းပင္ ပ်က္လုနီးပါး အေျခအေနသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္လာေလေတာ့သည္။
         ေယာဂီတုိ႔၏ အခက္အခဲမ်ားမွာ တရားျပေနေသာ ေတာင္ပုိင္ဆရာေတာ္ေလး၏ ေခါင္းေပၚသုိ႔သာ က်ေရာက္လာပါေတာ့သည္။ ယခုအတုိင္းဆုိပါက ေယာဂီမ်ားအတြက္ ရင္ေလးစရာပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
        
         ထုိအခ်ိန္မွစ၍ ဆရာေတာ္ေလးဦး၀ါယမသည္ ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးတြင္ အထူးအဓိဌာန္ ၀င္ေတာ္မူပါသည္။ တရားရႈ႕မွတ္မႈ႔အပါအ၀င္ ဂုဏ္ေတာ္ကုိးပါး ၊ သမၺဳေဒၶ ၊ ေမတၱာပုိ႔သျခင္းမ်ားကုိ နာရီေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ က်င့္ၾကံအားထုတ္ခဲ့ပါသည္။
         ထုိအခုိက္ စိတ္တြင္ျဖစ္ေပၚလာသည္မွာ ေယာဂီမ်ားအား ေနွာင့္ယွက္ေနၾကသူမ်ားအား လက္ေတြ႔သိနုိင္ရန္ စမ္းသပ္ၾကည့္ရန္ျဖစ္ေလသည္။ ထုိသုိ႔ စမ္းသပ္နုိင္ရန္အတြက္ လုိအပ္သည္မ်ားကုိ ၾကိဳတင္စီစဥ္ထားရသည္။ ယင္းကိစၥအတြက္ သီလရွင္ေလးတစ္ပါးကုိပါ အကူအညီေတာင္းရေလသည္။ အစစအရာရာ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ျပီးေသာအခါ၌ ........
         ညေန သုံးနာရီခန္႔အခ်ိန္ .........
         " သီလရွင္ေလး ဒီဘက္ကုိလာပါ။ မ်က္ႏွာသစ္ျပီးရင္ အ၀တ္သန္႔သန္႔နဲ႔ မ်က္နွာကုိ စည္းထားရမယ္။
            သီလရွင္ေလးစိတ္ကုိ ျငိမ္ျငိမ္ထားျပီး ၾကည့္လုိက္ ၊ ျမင္ရတဲ့အရာကုိေျပာပါ။ ဦးပဥၥင္းက ဒီကေန
            ဂါထာတစ္ပုဒ္ ရြတ္ေပးေနမယ္ "
         " တင္ပါ့ဘုရား "
         ေတာင္ပုိင္ဆရာေတာ္ေလးသည္ ပထမအဆင့္ကုိ စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္လွ်က္ ရွိေပသည္။ ပထမအဆင့္ ေအာင္ျမင္ေရးမွာ မိမိရဟန္းဘ၀ စာလုိက္ခဲ့စဥ္က မႏၱေလးတုိင္း ၊ ေ၀ဘူေတာရအနီး ကပ္ေက်ာ္ေက်ာင္း ဦးကုသရထံမွ ရရွိခဲ့ေသာ အစြမ္းထက္ ဂါထာကုိ အသုံးခ်ရန္ျဖစ္ေလသည္။
         ငါးမိနစ္ေက်ာ္လာေသာအခါ သီလရွင္ေလးထံမွ ..........
         " ဟာ ဆရာေတာ္ေလးဘုရား ၊ တပည့္ေတာ္ ျမင္ရျပီ ၊ ျမင္ေနရျပီဘုရား ၊ တကယ့္ကုိ ထူးဆန္းလွပါတယ္ဘုရား "
         " ဘာေတြ႔တာလဲ "
         " ေရွးေခတ္က ပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ ျမိဳ႕ၾကီးတစ္ခုကုိ ျမင္ေနရတယ္ဘုရား။ လွည္းေတြ ၊ ႏြားေတြလည္းပါတယ္။
            လူေတြကလည္း သြားလာေနၾကတာ ေရွးကအ၀တ္အစား ပုံစံမ်ိဳးေတြနဲ႔ ေတြ႔ေနရတယ္ဘုရား "
         " ေဟ ဟုတ္လား။ ဆက္ၾကည့္ပါဦး ဘာေတြ႔ေသးလဲ "
         " ဒီကုန္းေျမရဲ႕ေအာက္မွာ အေဆာက္အအုံေတြက တုိက္ကတုံးပုံေတြလဲေတြ႔ရတယ္။ အထုပ္အပုိးေတြနဲ႔
            လူေတြကုိလဲ အမ်ားၾကီးေတြ႔ေနရပါတယ္ဘုရား။ မီးေရာင္ေတြလဲ လင္းထိန္ေနတာပဲ "
         " ေၾသာ္ ဟုတ္လား။ ဒါဆုိရျပီ သီလရွင္ေလး ၊ ကဲ နားလုိက္ေတာ့ "
         " တင္ပါ့ "
         " ဦးပဥၥင္းသဲလြန္စ ရလုိက္ျပီ။ ကဲသီလရွင္ေလး ေနာက္ေန႔ ဒီအခ်ိန္ ဒီကုိ လာခဲ့ပါဦး "
         " တင္ပါ့ ၊ တပည့္ေတာ္ လာခဲ့ပါမယ္ဘုရား "
         ဒုတိယေန႔မတုိင္မီ ဆရာေတာ္ေလးသည္ အဓိဌာန္စရဏ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ ျပင္းထန္စြာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ခဲ့ရေလသည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ ေနာက္တစ္ေန႔ သုံးနာရီအခ်ိန္သုိ႔ ေရာက္လာခဲ့သည္။
         " ကဲ သီလရွင္ေလးတုိ႔ ေရာက္လာၾကျပီေနာ္ "
         " တင္ပါ့ဘုရား "
         " ဒီေန႔လဲ မေန႔ကလုိပဲ ပ၀ါေလးကုိဆက္ျပီး စည္းထားမယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္ကေတာ့ ဂါထာတစ္ပုဒ္ကုိ
           ေျပာင္းျပီးရြတ္ေနမယ္။ ျမင္သမွ်ကုိသာ က်ဳပ္ကုိေျပာေပး။ ရွင္းတယ္ေနာ္။ "
         " တင္ပါ့ဘုရား ရွင္းပါတယ္ "
         ဤတစ္ၾကိမ္၌ ဆရာေတာ္သည္ မုိးကုတ္ျမိဳ႕နယ္မွ ဦးပဥၥင္း ဦးဂုဏေပးေသာ " ရန္ႏွင္ " ဂါထာေတာ္ၾကီးကုိ ရြတ္ဖတ္ေတာ္မူသည္။ ရန္ႏွင္ဂါထာေတာ္ၾကီးအား ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေနစဥ္ မ်ားမၾကာမီ ယမန္ေန႔ကေတြ႔ခဲ့ေသာ ျမိဳ႕ၾကီးတစ္ခုအတြင္း ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သား ပရေလာကသားမ်ားမွာ ငုိယုိျပီး ေၾကာက္လန္႔တၾကား ထြက္ေျပးေနၾကသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ေနရေၾကာင္း ၊ အေဆာက္အအုံမ်ားမွာလည္း မီးမ်ားစြဲေလာင္ေနသည္ကုိ ေတြ႔ရေၾကာင္း ၊ ေျပးလႊား ေအာ္ဟစ္ေနၾကသည္မွာ လြန္စြာသနားစဖြယ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာျပေနေလသည္။
         " ကဲ သီလရွင္ေလး အ၀တ္စည္းကုိေျဖလုိက္ေတာ့။ ဒီတစ္ပြဲ က်ဳပ္တုိ႔နုိင္သြားပါျပီ။ ဒီေတာ့ သီလရွင္ေလးကပဲ
            ေယာဂီေတြကုိ လုိက္ေျပာလုိက္ပါ။ အားလုံး ကုိယ္စီကုိယ္ငွ စိတ္ခ်မ္းေျမ့စြာ တရားမွတ္နုိင္ပါျပီလုိ႔ "
         " တင္ပါ့ဘုရား "
         " ေအး ေအး ေနာက္ထပ္လာခဲ့ဦး သီလရွင္ေလးေရ ၊ အျပီးသတ္ရမယ့္ပြဲစဥ္တစ္ခုလုိ႔ ဆုိရမွာေပါ့။
           ဒါေပမယ့္ သီလရွင္ေလး သုံးရက္ေလာက္ နားလုိ႔ရတယ္။ ရက္ေစ့မွ ျပန္လာလုိ႔ရပါတယ္ "
         ဆရာေတာ္ေလး၏ အဓိဌာန္မွာလည္း အျပည့္အ၀ေအာင္ျမင္ခဲ့သည့္နည္းတူ ပရေလာကသားမ်ားကုိလည္း ဤတရားစခန္းကုန္းေျမမွ အျခားအရပ္သုိ႔ ေရႊ႕ေျပာင္းၾကရန္ အမိန္႔အာဏာကုိလည္း ျပဌာန္းေပးခဲ့ေလျပီ။ မိမိ၏တပည့္ ေယာဂီမ်ားအတြက္ တာ၀န္တစ္ရပ္မွာ ေက်ပြန္ခဲ့ျပီျဖစ္၍ ၀မ္းသာမဆုံး ပီတိဖုံးခဲ့ရေလသည္။
         သုံးရက္ေျမာက္ေန႔သည့္ေန႔တြင္ သီလရွင္ေလးမွာ အေဖာ္မ်ားႏွင့္ ျပန္ေရာက္လာၾကသည္။ ယခင္နည္းတူ ထုံးစံအတုိင္း မ်က္ႏွာသစ္ ၊ အ၀တ္စည္းျပီး အာရုံျပဳၾကည့္လုိက္သည္။ ဆရာေတာ္မွ ဤတစ္ၾကိမ္တြင္ ဘာမွအေထြအထူး ရြတ္မေပးေတာ့။ ေတြ႔လုိက္ရသည့္ျမင္ကြင္းက မၾကည့္ရက္စရာပင္။
         " ဟာ ၊ ဟင္ ဆရာေတာ္ဘုရား ျမိဳ႕ပ်က္ၾကီးပဲ ျမင္ရေတာ့တယ္ဘုရား။ အရင္ကလုိ သြားသြားလာလာ
           ဘာမွမေတြ႔ရေတာ့ပါဘုရား "
         " အင္း ဒီလုိပဲျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့။ သူတုိ႔ ေျပာင္းသြားၾကျပီကုိး "
         ဆရာေတာ္ေလးမွ တီးတုိးေရရြတ္ရင္း ေျပာဆုိမိသည္။ သူတုိ႔ဆုိသည္ကား ပရေလာကသားမ်ားျဖစ္ျပီး ရန္ေအာင္ျမင္ကုန္းႏွင့္ သိပ္မေ၀းေသာ ( နွစ္ဖာလုံ ) ေၾကးေက်ာင္း ေစတီအနီးသုိ႔ ထြက္ခြာသြားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ထုိအခါမွစ၍ တရားစခန္းအခ်ိန္မ်ား ပုံမွန္အတုိင္္း ျပန္လည္ စတင္နုိင္ခဲ့သည္။ ေယာဂီမ်ား ၊ ဆြမ္းကပ္သူမ်ား ၊ ရဟန္းမ်ား ၊ ေ၀ယ်ာ၀စၥလုပ္ကုိင္သူမ်ား အားလုံး ပုံမွန္အတုိင္း ျဖစ္သြားခဲ့ၾကသည္။
         တရားစခန္း၀င္ ေယာဂီမ်ားအား ဟန္႔တားခဲ့မႈ႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေတာင္ပုိင္ဆရာေတာ္ေလးသည္ အဆင့္တစ္တြင္ အေနွာင့္အယွက္ေပးသူတုိ႔ကုိ ရွာေဖြျခင္း။ အဆင့္ႏွစ္တြင္ ပရေလာကသားမ်ား ရန္ရွိသျဖင့္ ႏွင္ထုတ္ျခင္း ၊ အဆင့္သုံးတြင္ မိမိ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ထိေရာက္မႈ႕ ရွိ္ ၊ မရွိ ပရေလာကသားမ်ား ရွိေသးလား စေသာအခ်က္မ်ား စနစ္တက် ပါ၀င္ခဲ့သည္။
         ေျမေအာက္ ပရေလာကသားမ်ား၏ ေနထုိင္သြားလာပုံကုိ သိျမင္ေစေသာ ဂါထာမွာ .........
         အဂၢိ နဂၢိ သူရိေယာ၀။
         ဗုဒၶစကၡဳ ထင္ဆရာထင္ ၊
          ျမင္ဆရာျမင္။    ( ၃၇ )အုပ္ မန္းရြတ္ရသည္။
မွတ္ခ်က္ ။         ။ အခ်ိဳ႕ေသာ ေလာကီပညာရွင္မ်ားက ဂါထာေရွ႕တြင္ " ဥဳံ " ထည့္၍ ရြတ္ပြားမ်ားၾကသည္။ အထက္ပါ ဂါထာေတာ္ကုိ ေတာင္ပုိင္ဆရာေတာ္ေလးမွ ပထမဆုံးအဆင့္၌ စတင္အသုံးျပဳခဲ့သည္။
မွတ္ခ်က္ ။         ။ သမာဓိရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား သုံးစြဲမွသာ ထိေရာက္ၾကည္လင္မႈ႔ရွိေၾကာင္း သိရသည္။
                  ရန္ႏွင္ဂါထာ ( သုိ႔မဟုတ္ ) သရဏဂုံ တန္ျပန္ဂါထာ
        
                           * ဗုဒၶံသရဏံ ဂစာၦမိ။
                              မိဆာဂစ္ နံရသဓံဗုဒ္။
                           * ဓမၼံသရဏံ ဂစာၦမိ။
                              မိဆာဂစ္ နံရသမံဓမ္။
                            * သံဃံသရဏံ ဂစာၦမိ။
                               မိဆာဂစ္ နံရသဂန္သံ။
         အထက္ပါ သရဏဂုံ ကတ္ကင္းတန္ျပန္ဂါထာမွာ အလြန္အစြမ္းထက္သည္။ သတိျပဳ သုံးစြဲရပါသည္။ အထက္ပါဂါထာကုိ ဒုတိယအဆင့္၌ သုံးစြဲခဲ့ပါသည္။
         မွတ္ခ်က္ ။         ။ ျဖစ္ရပ္မွန္ကုိ မိန္႔ၾကားေပးေသာ ၾကိဳ႕ပင္ေကာက္ျမိဳ႕ ေဗာဓိရိပ္သာေက်ာင္းတုိက္ ဒုတိယ ပဓာနနာယက ဘဒၵ ႏၱ၀ါယမ ( အဂၢမဟာ သဒၶမၼ ေဇာတိကဓဇ )အား ဤေဆာင္းပါးျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳ ပူေဇာ္အပ္ပါသည္။
မွတ္ခ်က္ ။         ။ ၂၀၀၇ခုႏွစ္တြင္ ေဆာင္းပါးရွင္ ကုိသက္(ဇီးကုန္း) ေရးသားခဲ့ေသာ သမုိင္း၀င္ ရန္ေအာင္ျမင္ ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီးမွ အံ့ဖြယ္ျဖစ္ရပ္ဆန္းမ်ား ေဆာင္းပါးမွ ျပန္လည္ေကာက္ႏႈတ္၍ မွ်ေ၀တင္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ မွ

No comments:

Post a Comment